Wolę czuć bez łez
wyobrażać sobie twoją twarz
tak jak pamietam i nas
i nas patrzących w głębiny
ufności
a teraz stoję nad przepaścią
bez ciebie
ciemność nie straszy mnie
snuję się jak cień
Wolę czuć bez łez
wyobrażać sobie twoją twarz
tak jak pamietam i nas
i nas patrzących w głębiny
ufności
a teraz stoję nad przepaścią
bez ciebie
ciemność nie straszy mnie
snuję się jak cień
More than a destination… the lifelong walk of a physician.
liryka
Zostawić wszystko i ruszyć przed siebie,może i banalne ,ale dla Nas to najwspanialsza przygoda która dopiero się rozpoczęła...
Shootin' from the hip photography tips!
Your Pet Resource
Everybody has a story. Here's a little of mine.
Gaming News and Review
Travel diaries providing inspiration for planning the perfect trip
kontynentix poetycko 
tylko, ani kroku wprzód, z nad przepaści… 😉 pozdr. j.
LikeLiked by 1 person
Haha! Wyobraźnia jest niesamowita Twoja Dżej:) pozdrawiam 3 kroki od przepaści 🙂
LikeLiked by 1 person
…no właśnie, obawiam się, że ta wyobraźnia zrobi jednak krok, do przodu. 😉
LikeLike
podoba mi się bardzo
..
wystarczy, że zabraknie nam jednej osoby- a strata powoduje przestrzenie jakby świat się cały sypał
LikeLiked by 1 person
Tak dokładnie bywa ale nie zapominajmy że jest w nas siła :))) i że inni potrzebują nas
LikeLiked by 1 person
Krok do przodu ale omijamy przepaść :), patrzymy z dala…
LikeLike
Początek bym nieco zmienił, żeby dobrać słowa tak poetycko, aby pozbyć się rymu i niepotrzebnej pospolitości. Bo on buduje tekst na osi wytartego schematu. Reszta bardzo dobra. Pozdr 🙂
LikeLiked by 1 person